برای دو نوع اول کار انعطافپذیر ، شواهد کمی دال بر افزایش در ساعات اضافهکاری در ساعات اضافهکاری وجود داشت ، اما آنها در وقت اضافه برای این گروه کاهش پیدا نکردند .
با این حال ، برای کسانی که کنترل برنامه را بر روی کار خود به دست آوردند ، افزایش در مقدار اضافهکاری پرداخت شد . این مورد برای هر دو مرد حرفهای ( حدود یک ساعت بیشتر هفته به طور متوسط ) و ن بدون فرزند ( حدود ۴۰ دقیقه بیشتر از هفته به طور متوسط ) پیدا شد .
با این وجود ، این تحقیق همچنین نشان داد که اگرچه مادران شاغل تماموقت به نظر نمیرسید وقت اضافهکاری خود را افزایش دهند ، زمانی که مادران شاغل در زمان نیمهوقت ، بیش از ۲۰ دقیقه در هفته بیشتر کار میکردند ، که شگفتانگیز بود .
محققان پیشنهاد میکنند که این افزایش ممکن است به این دلیل باشد که مادران شاغل زمانی احساس میکنند که نیاز به کار بیشتر برای جبران ننگی که کارگران دیگر دارند ، به ویژه زمانی که برنامه آنها با ساعات کاری عادی همخوانی ندارد . همچنین ممکن است که مادران شاغل نیمهوقت در مقایسه ان شاغل تماموقت توانایی بیشتری در کار بدون دستمزد داشته باشند .
این لکه ننگ در تحقیقات دیگری توسط دکتر چونگ ، با دو پنجم ( و بیش از نیمی از مادران ) مستند شدهاست که به طور نیمهوقت کار کردهاند و معتقدند که تاثیر منفی بر پیشرفت شغلی آنها داشتهاست .
دکتر چانگ ، از دانشکده ت اجتماعی ، جامعهشناسی و تحقیقات اجتماعی گفت : " کنترل بیشتر بر روی کار شما قرار است زندگی را برای کارگران ، به خصوص آنهایی که با کودکان کار میکنند ، آسانتر کند . با این حال ، واضح است که برای بسیاری ، محو کردن مرزهای بین کار و زندگی خانوادگی بیشتر و حتی زمانی که پرداختنشده است کار را گسترش میدهد . کارفرمایان باید از این مساله آگاه باشند و اطمینان حاصل کنند که کارکنان بیش از حد خود را گسترش نمیدهند و مزایای کار انعطافپذیر را خنثی میکنند . …
او افزود : نکته دیگری که باید به آن اشاره کنیم این است که بر خلاف تصورات عموم ، ما شاهد شواهدی هم نداریم که افرادی که برای اهداف خانواده / خدمات انعطافپذیر عمل میکنند بارهای کاری خود را کاهش دهند . کارفرمایان باید از این موضوع آگاهی بیشتری داشته باشند تا درک خود را از آن انعطافپذیر کار کنند . …
سلولهای عصبی ساختهشده از سلولهای پوست یک مدل آزمایشگاه معتبر برای مطالعه بیماری هستند .
تاریخ :
۱۵ ژانویه ۲۰۱۹
مبدا :
موسسه Salk
خلاصه :
محققان نشان دادهاند که سلولهایی از موشها که با استفاده از روش منتشر شده قبلی به سلولهای عصبی تبدیل شدهاند دارای امضاهای مولکولی هستند که به طور طبیعی در مغز رشد میکنند .
شیوع برخی بیماریهای عصبی - - به ویژه آنهایی که مربوط به پیری هستند ، مانند بیماریهای Alzheimer's و Parkinson's - در حال افزایش است . برای درک بهتر این شرایط و ارزیابی درمانهای بالقوه جدید ، محققان به مدلهای دقیقی نیاز دارند که بتوانند در آزمایشگاه مطالعه کنند .
محققان موسسه Salk همراه با همکاران در دانشگاه استنفورد و کالج پزشکی of نشان دادهاند که سلولهایی از موشها که با استفاده از روش منتشر شده قبلی ، به سلولهای عصبی تبدیل شدهاند دارای امضاهای مولکولی هستند که به طور طبیعی در مغز رشد میکنند .
این مطالعه که در ۱۵ ژانویه ۲۰۱۹ منتشر شد، در را به دنبال راههایی بهتر برای مدلسازی یک بیماری patient's منفرد باز میکند . این تکنیک محققان را قادر میسازد تا بررسی کنند که شرایط نورولوژیکی چگونه رشد میکنند و درمانهای جدید را امتحان میکنند . تکنولوژی جدید همچنین میتواند به پیشرفت تحقیقات در مورد روشهای درمانی که از سلولهای خود patient's مشتق شدهاند ، کمک کند .
دکتر جوزف ecker ، یکی از دو نویسنده ارشد ، میگوید : " این تحقیق مسیر ترین روش ایجاد نورونها در آزمایشگاه را ترسیم میکند : " با گرفتن این سلولها و برنامهریزی مجدد آنها در نورونها ، شما میتوانید به طور بالقوه چیزهای جدید در مورد نحوه عملکرد این بیماریها در یک سطح سلولی ، به ویژه بیماریهایی که ناشی از تغییرات ژنتیکی هستند ، بیاموزید ."
منبع سایت